دیدبان روسیه: دکتر "حسین سالار آملی" قائم‌مقام وزیر علوم در امور بین‌الملل در نشستی که به بررسی دستاورد‌های وزارت علوم در حوزه بین‌الملل در خبرگزاری نسیم آنلاین برگزار شد حضور یافت. وی در پاسخ به سوال «در سفر هیات دانشگاهی ما به روسیه مقرر شد که ارتباطات بیشتری بین ما و روس‌ها در زمینه ارتقای روابط دانشگاهی صورت گیرد، این ارتقای روابط در چه سطحی است؟ تبادل استاد، تاسیس شعبه، اعزام دانشجو یا…؟» گفت:
کشورها بر اساس ظرفیت‌هایشان و نگرش جامعه علمی و فناوری ما، خواسته‌های متفاوتی را از آن‌ها داریم. در مورد کشور روسیه و نظام آموزشی این کشور پتانسیل تربیت دانشجو برای ما را ندارد. از طرفی خوشبختانه یا متأسفانه گرایشی به ادامه تحصیل نخبگان و دانشجویان ما در دانشگاه‌های روسیه وجود ندارد.
چند کشور در دنیا هنوز محبوبیت دارند که دانشجویان ما راغب به ادامه تحصیل در آن‌ها هستند. این کشورها شامل انگلستان، آلمان، اتریش و فرانسه هستند. لذا اگر کسی برنامه‌ریزی‌ای را برای ادامه تحصیل دانشجویان ما در کشوری مانند روسیه را کرده باشد نه نگرش جامعه علمی و فناوری ما را و نه زیرساخت‌ها و شرایط تحصیلی کشور روسیه را شناخته است.
آن چیزی که از روسیه مدنظر ما است این است که اگر آن‌ها دانش فنی‌ای دارند ما یاد بگیریم. لذا اگر دانشجویی را برای تحصیل به روسیه می‌فرستیم برای دوره‌های کوتاه‌مدتی است که هدف یادگیری دانش فنی آن‌ها است. ارتباط نزدیک‌بین دانشگاه‌ها و صنعت کشور روسیه برای ما حائز اهمیت است. گاهی اوقات مشاهده می‌کنیم که کلاس‌ها در بالا و صنعت در پایین در حال مشغول فعالیت هستند که بیانگر نزدیکی بیش از حد این دو مقوله در کشور روسیه است.
بنابراین نگاه ما به روسیه نگاه خاص است. هیچ وقت در شورای بورسیه، دانشجویی را برای بورس شدن به کشور روسیه در نظر نخواهیم گرفت. در مقابل برای مثال رویکرد ما در مقابل کشور آلمان متفاوت است. کشور آلمان دو ویژگی دارد. اول اینکه از تکنولوژی بالایی برخوردار است و دوم اینکه حدود 9 دانشگاهش جزء یک صد دانشگاه برتر دنیا است. آلمان در کشور ما دارای وجهه خاص خودش است. ما اگر بخواهیم دانشجویی را به آلمان بورس کنیم حتماً استقبال خواهد شد. این در مورد انگلستان نیز صدق می‌کند.
نکته حائز اهمیت برای دانشجویان ما برای ادامه تحصیل در خارج از کشور از آنجایی نشأت می‌گیرد که وقتی رتبه‌بندی دانشگاه‌های برتر دنیا انجام می‌شود معمولاً بین 30 تا 35 دانشگاه از آمریکا، 15 تا 20 دانشگاه از انگلستان و حدود 10 دانشگاه از آلمان هستند. مابقی بین کشورهای دیگر تقسیم می‌شود. به همین ترتیب دانشجویان ما علاقه‌مند به تحصیل هستند. یعنی گزینه اول آمریکا، دوم انگلستان و سوم آلمان است.
بنابراین در جمع‌بندی نهایی درباره کشور روسیه تصمیمات ما بر این اساس خواهد بود: آموختن دانش فنی طی دوره‌های کوتاه‌مدت، تفاهم میان شرکت‌های دانش‌بنیان دو کشور و تفاهم همکاری میان پارک‌های علم و فناوری دو کشور."
پایان نوشتار/
