برگزیدهکافه موسیقی

ویدئو/ اجرای ترانه «کاتیوشا» در حضور پوتین+ ترجمه فارسی

دیدبان روسیه: کاتیوشا، ترانه معروف روسی است که در دوران جنگ جهانی دوم به منظور تقویت روحیه سربازان اتحاد جماهیر شوروی خوانده می‌شد. در واقع این ترانه از زبان دختری است که شعری را برای معشوقش که سرباز است می‌خواند. کاتیوشا در زبان روسی مخفف شده نام دخترانه یکاترینا است (یکاترینا=کاتیا=کاتیوشا).

این آهنگ ابتدا توس دختران یک مدرسه صنعتی در مسکو برای سربازانی که به جنگ جهانی دوم اعزام می‌شدند، خوانده شد. طولی نکشید که این ترانه بسیار مشهور شد و نقش مهمی در روحیه‌دهی به سربازان ایفا می‌کرد.

 

شاخه‌های درختان سیب و گلابی شکوفه دادند،
ماه به آهستگی از روی رودخانه می‌گذشت،
کاتیوشا از کناره‌های رودخانه گذر می‌کرد،
از کناره‌های بلند و پرشیب.

راه می‌رفت و آواز می‌خواند،
آواز عقاب خاکستری رنگ مرغزار را،
برای عشق راستینش،
برای آن که نامه‌هایش را نگه داشته بود.

تو ای آواز! آوازک دوشیزه،
به سوی خورشید تابنده برو،
به سربازی که در مرز دوردست است برس،
با سلام‌هایی از جانب کاتیوشا.

بگذار تا یک دختر ساده را به یاد آورد،
و آوازهایش را بشنود،
بگذار تا از سرزمین مادری پاسداری کند،
همان‌طور که کاتیوشا از عشقشان پاسداری می‌کند.

 

در کافه موسیقی دیدبان روسیه گوش کنید:

چقدر دلم می‌خواهد زندگی کنم

رهایم کن

من برای تو کی هستم؟

میلیون گل رز

یکتانت

احمد وخشیته

احمد وخشیته، پژوهشگر و استاد دانشگاه دوستی ملل روسیه و استاد مهمان گروه مطالعات منطقه‌ای دانشگاه ملی اوراسیا می‌باشد. وی فارغ‌التحصیل دکتری علوم سیاسی از دانشگاه دوستی ملل روسیه است و رساله دکتری او «آینده‌پژوهی سیاست‌خارجی روسیه در خاورمیانه پس از بحران سوریه» است. وخشیته به طور تخصصی در حوزه سیاست خارجی روسیه پژوهش می‌کند و مقالات علمی قابل توجهی در مجلات علمی-پژوهشی روسی دارد. یادداشت‌های او به روسی را می‌توانید در سایت اندیشکده شورای روابط بین‌الملل روسیه بخوانید. وخشیته میان سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲ روزهای دوشنبه در ستون «در حوالی میدان سرخ» در روزنامه شرق به بررسی ابعاد مختلف سیاست در ساختار حکومت و جامعه و فرهنگ روسیه می‌پرداخت. همچنین از تالیفات وی می‌توان به کتاب‌های «۲۰۳۰ در نگاه شورای اطلاعات ملی آمریکا»، «روندهای کلیدی که اماکن و تاسیسات نظامی آینده را شکل خواهد داد»، «هزینه‌های میلیاردی آمریکا برای فنآوری نظامی» و «اوراسیا و همسایگان» اشاره کرد. وی میان سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ عضو شورای علمی و سردبیر سایت موسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس) بود و هم‌اکنون مدیر موسسه دیدبان روسیه است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا