برگزیدهروسیه و آمریکاروسیه و اروپا

تلاش دو عضو ناتو برای بستن دریای بالتیک به روی روسیه

دیدبان روسیه: دو کشور استونی و فنلاند تلاش می کنند با یکپارچه سازی دفاع ساحلی خود، برای روسیه محدودیت های دریایی بیشتری قرار دهند.

به گزارش پایگاه نورد نیوز، استونی و فنلاند برای تشدید اقدامات ضد روسی خود برنامه های جدیدی را در پیش گرفته اند.

بنا به اعلام دولت استونی، این کشور و فنلاند در مورد طرح های موشکی که دریای بالتیک را به روی روسیه می بندد، رایزنی کردند.

وزیر دفاع استونی روز جمعه اعلام کرد که تالین و هلسینکی درباره ادغام باتری‌های رباتیک ساحلی گفتگو کردند، اقدامی که به گفته این مقام استونی دو عضو ناتو را قادر می‌سازد خلیج فنلاند را به روی ناوگان روسیه ببندد.

این مقام استونی با تکرار اظهارات ضد روسی که قبلاً توسط رهبران لهستان و لیتوانی عنوان شده بود، گفت: این امر دریای بالتیک را به دریای داخلی ناتو تبدیل می کند.

«هانو پوکور» در ادامه اظهارات ضد روسی خود افزود که این کشورها باید دفاع ساحلی خود را یکپارچه کنند. برد پرواز موشک های استونیایی و فنلاندی از عرض خلیج فنلاند بیشتر است.

وزیر دفاع استونی در ادامه تاکید کرد که زمانی که فنلاند و سوئد به ناتو بپیوندند، دریای بالتیک، دریای داخلی ناتو خواهد بود.

وی یادآور شد که دو کشور فنلاند و استونی در صورت نیاز می توانند دریا را به روی ناوگان روسیه ببندند.

یکتانت

احمد وخشیته

احمد وخشیته، پژوهشگر و استاد دانشگاه دوستی ملل روسیه و استاد مهمان گروه مطالعات منطقه‌ای دانشگاه ملی اوراسیا می‌باشد. وی فارغ‌التحصیل دکتری علوم سیاسی از دانشگاه دوستی ملل روسیه است و رساله دکتری او «آینده‌پژوهی سیاست‌خارجی روسیه در خاورمیانه پس از بحران سوریه» است. وخشیته به طور تخصصی در حوزه سیاست خارجی روسیه پژوهش می‌کند و مقالات علمی قابل توجهی در مجلات علمی-پژوهشی روسی دارد. یادداشت‌های او به روسی را می‌توانید در سایت اندیشکده شورای روابط بین‌الملل روسیه بخوانید. وخشیته میان سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲ روزهای دوشنبه در ستون «در حوالی میدان سرخ» در روزنامه شرق به بررسی ابعاد مختلف سیاست در ساختار حکومت و جامعه و فرهنگ روسیه می‌پرداخت. همچنین از تالیفات وی می‌توان به کتاب‌های «۲۰۳۰ در نگاه شورای اطلاعات ملی آمریکا»، «روندهای کلیدی که اماکن و تاسیسات نظامی آینده را شکل خواهد داد»، «هزینه‌های میلیاردی آمریکا برای فنآوری نظامی» و «اوراسیا و همسایگان» اشاره کرد. وی میان سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ عضو شورای علمی و سردبیر سایت موسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس) بود و هم‌اکنون مدیر موسسه دیدبان روسیه است.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا